یکی از هنرمندان کشورمان در عرصه موسیقی، در پاسخ به سوالات مجری برنامه پارازیت مبنی بر اینکه ایشان سال گذشته در آلبومی که بیرون دادند در ترانه ای، انتقادات مستقیمی به رهبر جمهوری اسلامی ابراز نمودند که رنگ و بوی کاملا سیاسی داشت ،آیا ایشان سیاسی شده اند یا خیر، اظهار داشت “به هیچ عنوان،… اتفاقاتی که سال گذشته پیش آمد معروفترین آدم ها و بزرگترین فیلسوف ها را جوگیر نمود.” و ادامه دادند که شاید زیادی مستقیم به این موضوع پرداختند که کاش بیشتر فکر میکردند وی در تکمیل پاسخشان در ارتباط با این سوال که آیا ایشان نیز یعنی جوگیر شده است یا خیر اظهار نمود ” حقیقتش من نمیتوانم حتی به این سوال پاسخ بدهم اگر بپرسید موافق آنچه پیش آمده هستم یا نیستم ” .
برای برون رفت از این نوع اظهارنظرهای غیرکارشناسی و بعضا نادرست و مشخص نمودن مرز میان فعالیت های سیاسی و تعهد اجتماعی باید قطعا به مفهوم مسئله تعهد اجتماعی بپردازیم و نسبتمان را تعریف کنیم چون متاسفانه نگاه به این مسئله امروز در جامعه و حتی نخبگان هنری،فرهنگی،ورزشی،اقتصادی مشوش و اساسا یکی از اشکالاتی که امروز به برخی روند های ناصحیح در فعالیت ها، خط دهی ها و اینگونه اظهار نظرها وارد است عدم تعریف و تطبیق ما نسبت به این مفاهیم می باشد.زیرا هر فردی که در راستای تعهد اجتماعی خود برای حل برخی معضلات و مشکلات جامعه خود گام برمیدارد باید فاصله اش با یک فعال سیاسی تعریف گردد.
لزوما هر فردی که به ایرادات،اشکالات سیاستگزاری ها و بی کفایتی حاکمان اعتراض میکند سیاسی نیست زیرا در راستای حداقل ها و مطالبات اجتماعی و اینکه آن معضلات بیشک در زندگی شخصی و حوزه فعالیتی وی تاثیر مستقیم خواهد داشت اعتراض خود را بیان میکند.
نوع نگاه صحیح به واحد های اجتماعی که جامعه را میسازند و احساس مسئولیت و تعلق خاطر نسبت به آن موجب میشود یک فرد نسبت به جامعه اش احساس تعهد کند یعنی فرد نسبت به جامعه اش متعهد باشد .بارها پیش آمده زمانی که در جمعی نسبت به ایرادات و اشکالات مربوط به سیاستگزاری های اقتصادی،فرهنگی کشور صحبت میشود با اعلام این موضوع که من تمایلی به بحث های سیاسی ندارم از ادامه آن سرباز میزنند.مگر امکان دارد فردی نسبت به خانواده خود و مشکلاتی که متوجه خانواده اش است احساس بیمسئولیتی کند.به طور مثال اگر فردی از خانواده دچار بیماری یا مشکلی به طور مثال اعتیاد شود مگر افراد آن خانواده میتوانند نسبت به آن اتفاق بیتفاوت باشند؟
بیشک ابتدا اینکه با توجه به احساس مسئولیتی که در درون آنها وجود دارد تا جایی که میشود مراقبت می کنند تا آن اتفاق نیفتد و اگر نیز در اثر بیتوجهی آن موضوع به وجود آمد تمام تلاش خود را برای از بین بردن آن به کار میبندند.سیاست گزاری های غلط در حوزه های فرهنگی و اجتماعی باعث گردیده تا خانواده ها امروز با بحران هایی چون اعتیاد،فرار از خانه و هزاران بزه اجتماعی دیگر مواجه باشند ، اگر نسبت به آن سیاست گزاری ها بیتفاوت نبودند آیا امروز شاهد این ناهنجاری های اجتماعی بودیم.
یا به طور مثال اگر هنرمندان نسبت به سیاستگزاری هایی که در سطح کلان در ارتباط با این حوزه انجام میگیرد احساس بیتفاوتی نمیکردند ، دیگر اینگونه شاهد معضلاتی از جمله عدم دریافت مجوز برای بسیاری از آثار آنان نبودیم.یا همینطور اگر فعالان اقتصادی چون بازاریان به ایرادات و اشکالات مختلف که به روند سیاست گزاری ها در این حوزه که به واسطه حضور مسئولین بیکفایت به وجود آمده و باعث بروز این قبیل مشکلات اقتصادی گردیده است اعتراض جدی مینمودند ایا امروز با این مشکلات روبرو بودیم.
متاسفانه بسیار از ما به واسطه عدم تعریف صحیحی که از تعهد اجتماعی وجود دارد در انجام تعهدات اجتماعیمان در هر پست و جایگاهی که هستیم کوتاهی مینماییم و برای فرار از برچسب سیاسی خوردن در انجام آن دچار تردیدیم.
هنرمندی که به واسطه برخورد اشتباه و نگاه غیرکارشناسی مسئولین مجبور به ترک میهن شده است و بسیاری از آثارش در داخل به دلیل حضور همان مسئولین و سیاست های اشتباهی که اعمال داشته اند موفق به دریافت مجوز نشده اند چگونه میتواند بگوید که نمیتوانم پاسخ این سوال را بدهم که اتفاقاتی که در پی آن صدها انسان بیگناه به صرف اعتراضی که نمودند کشته و هزاران نفر زندانی شدند درست بوده یا نادرست، یا حضور گسترده مردمی و بسیاری از نخبگان که به واسطه تعهد اجتماعیشان و احساس مسئولیتی که در قبال جامعه و مردم خود داشته اند و به صحنه آمدند را در اثر جوزدگی فراگیر بنامد
. بسیاری از افرادی که در تجمعات مختلف اعتراضی شرکت نمودند یا فراخور حرفه و شغل خود اعتراض خود را ابراز نمودند نه از سر جوزدگی، بلکه در اثر نگاه صحیح به اشکالات اجتماعی که در 22 خرداد 88 مانند غده ای چرکین سرباز نمود و نقش و وظیفه اجتماعی خود در قبال اصلاح آن مشکلات بوده است.بنابراین حرکت در مسیر انجام تعهدات اجتماعی لزوما نه فعالیت سیاسی است نه زمانی که در قالب مشارکت های اجتماعی به اعتراضات فراگیر منجر شود جوزدگی لقب میگیرد.
در این میان افرادی که تمام آبرو،حیثیت و جایگاه خود را مدیون توجه مردم و جامعه هستند و به مراتب از جایگاه رفیعتری در جامعه نسبت به دیگران برخوردارند و بهتر میتوانند به روندهای ناصحیح اعتراض نمایند اگر نقش خود را در تعهد و مسئولیت اجتماعی ایفا نکنند بیشک جایگاه خود را از دست میدهند.
